Jeszcze jeden czerwony koszmar

Zostałem wrzucony do głębokiego snu

O przekrwionych oczach i krzykach do nieba

Czerwonego koszmaru o spadaniu ku dnu

I kaleczeniu serca na ciernistych krzewach

Błagam, archaniele, podaruj mi światło

W twojej czarnej aurze jest ciepłej i bezpiecznej

Przyciśnij mnie do piersi, ukryj mnie pod płachtą

Czy mam szansę uciec? – chyba niekoniecznie.

Gdy we własnym domu nie mam nic prócz strachu

Gdy powietrze jest gęste niczym od oparów

Gdy skryć nie mogę się nawet na dachu...

- ach, błagam, obudź mnie z tego koszmaru.

Spadłem na sam dół – niżej jest już piekło

I nijak się odbić, i zabić się nijak

Muszę jednak przeżyć – cóż, słowo się rzekło

Aniele, archaniele, pomóż mi w tych chwilach.