...

Wybrane liryki od czasu ostatniego posta, pozostałe nie są raczej warte publikacji (lub jeszcze mniej warte publikacji od tych poniżej).

Skok z Wieży Babel

Wszedł więc na szczyt betonowej Wieży

W której ludzie mówili w tysiącu narzeczy

Gdzie nikt go zrozumieć nie chciał i nie umiał;

Usiadł i nad własnym życiem się zadumał.

Zdjął garnitur i buty, w których chodził

I pozostał nagi, tak jak się urodził

Zdjął z siebie maskę sztuczności i fałszu

I, nie patrząc w dół, uczynił krok na przód.

I lecąc zdał sobie sprawę z własnej samotności

I łzy popłynęły po jego policzkach

Ale wiedział, że warto było – dla wolności

Chociaż była to taka krótka chwila.

dopóki jeszcze w jakimś stopniu aktualne...

Niech pada

Niech pada i świat niechaj się zieleni

Niechże woda dotrze do samych korzeni

Wsiąknie aż do głębi, aż do wnętrza Ziemi

By przez ewolucję wiosnę w lato zmienić.

Niechże pada deszcz, niech pije Matka Ziemia

Niechże pada deszcz i zmyje wspomnienia

Niech zmyje ze mnie chwile, kiedy byłem szmatą

Boże, ześlij deszcz, a podziękuję za to.

Niech pada i zmyje to, co z Niej zostało

Bym uwolnił umysł i uwolnił ciało

Niech pada kiedy potem się odrodzę

A gdy będę umierał – niech pada najmocniej.