na odwrót

Mam dobry okres w życiu, a to dzięki pewnej pani :) ale wiersze nie będą dziś zbyt wesołe. Pierwszy nie jest nowy, ale zarówno on, jak i ja musieliśmy dojrzeć do jego publikacji. Musiał się zdezaktualizować, a jednocześnie w pewnym sensie zaktualizować, tylko...w innej formie. Tak czy inaczej jest to ulubiony z moich wierszy.

Do napisania drugiego zbierałem się od dawna. Cóż, może to będzie przełamanie niemocy twórczej?

Pozdrawiam, Bax

OBAWA

Nie wypowiadaj słów. Twe myśli wzlatują w powietrze

Nie zamykaj oczu. Twój wzrok to poezja i przestrzeń

Opleć mój umysł w stan zagrożenia

Jakże pięknie jest bać się i pragnąć wciąż więcej

Wyruszam dzisiaj w podróż. Przede mną ocean

Będę widział twe oblicze w każdej morskiej fali

Kłuty od środka, nie zapomnę pamiętać

Choćby świat utonął, ja nie przestanę czekać

Jeżeli tylko wracając zobaczę cię na plaży

Jeżeli okręt mój nosić może Twoje imię

Jakże pięknie bać się o kolejną zimę

Jakże pięknie umierać z uśmiechem na twarzy

EPITAFIUM

Napełnijcie wódką kieliszki, panowie

Wypiję tu z wami za nasze zdrowie

I za tych, którzy odeszli przed laty

Lub zgoła niedawno przenieśli się w zaświaty

Jak myślicie, panowie, gdzie oni wędrują?

Na jakich płaszczyznach znajdują się ich dusze?

Czy pod okiem Boga spokój odnajdują

Czy mrok przemierzają jak bezdrożne głusze?

A my, przyjaciele, gdzie będziemy zmierzać

Gdy nadejdą dni Wielkiego Rozliczenia?

Czy uda nam się znaleźć wyjście z głębin cienia?

Teraz żyć nam trzeba, żyć nam teraz trzeba

Wypić dobrze zanim spisze się testament

Dziś udaję, że się cieszę, a już jutro zacznę lament.